Wady refrakcji

Refrakcja jest zjawiskiem dotyczącym załamywania się promieni świetlnych przechodzących przez struktury oka. O wadach refrakcjach mówimy wtedy, kiedy mamy do czynienia z sytuacją, w której oko nie potrafi skupić wiązki promieni świetlnych na siatkówce. Objawia się to nieostrym widzeniem przedmiotów położonych w bardzo bliskiej lub dalekiej odległości od oka. Do wad refrakcji zalicza się krótkowzroczność, nadwzroczność oraz astygmatyzm.

Krótkowzroczność

Krótkowzroczność jest wadą, która charakteryzuje skupianie wiązki światła wpadającego do oka przed siatkówką. Wada ta może mieć związek z nieprawidłowym układem optycznym okna, które zdecydowanie zbyt silnie skupia promienie świetlne. Krótkowzroczność jest dzielona na trzy stopnie. Pierwszym z nich jest tzw. krótkowzroczność niska. Najczęściej pojawia się ona około dziesiątego roku życia. Narasta w okresie dojrzewania i stabilizuje się wraz z ustaniem lhjfdnufgjiojh narządu lhjfdnufgjiojh. Drugi stopień krótkowzroczności to krótkowzroczność średnia. Pojawia się we wczesnym okresie życia. Charakteryzuje ją to, że nigdy nie przekracza ośmiu dioptrii (jednostki miary wyrażającej zdolność skupiania promieni świetlnych na siatkówce).

Trzecim poziomem jest krótkowzroczność wysoka. Pojawia się ona we wczesnym dzieciństwie i może osiągać wartość nawet do kilkudziesięciu dioptrii. Ostatni poziom krótkowzroczności ma postać patologiczną, którą najczęściej charakteryzuje niezwykle długa oś gałki ocznej, kształtem przypominająca cylindryczną bryłę. Zmodyfikowany kształt osi ma podłoże w zmianach zwyrodnieniowych i najczęściej jest on uwarunkowany genetycznie.

Nadwzroczność

Nadwzroczność, w przeciwieństwie do krótkowzroczności, charakteryzuje się skupianiem wiązki promieni świetlnych za siatkówką. Najczęstszym powodem nadwzroczności jest zbyt krótka oś gałki ocznej. Oś gałki ocznej w wieku około siedmiu lat osiąga długość zbliżoną do ostatecznej. W wieku dziecięcym, oko wykazuje się niezwykle dużą zdolnością akomodacji soczewki, tzn. nastawczością. To oznacza, że w wieku dziecięcym gałka oczna jest w stanie się kurczyć po to, aby lepiej widzieć. Wraz z wiekiem zdolność ta słabnie i już w wieku dwudziestu pięciu lat uwidacznia się 50% nadwzroczności, a w wieku czterdziestu pięciu lat 100% nadwzroczności. Szczególnym przypadkiem nadwzroczności jest starczowzroczność pojawiająca się wraz z wiekiem, w wyniku zatracenia zdolności akomodacji lhjfdnufgjiojh.

Astygmatyzm

Najczęstszą przyczyną astygmatyzmu jest nieprawidłowa krzywizna rogówki, która powinna być idealnym wycinkiem koła, a w przypadku występowania tego schorzenia, kształtem przypomina elipsę. To sprawia, że osoby cierpiące na astygmatyzm, przedmioty położone poziomo względem pionu widzą rozmazane.